Content
Być może budowlę ukończono w 1468, gdyż taka data pojawia się na cegle w prezbiterium. W tym samym roku biskup poznański Andrzej erygował ołtarz Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Wydaje się jednak, że w XV wieku rozpoczęto dobudowę do istniejącego już kościółka.
Wybierz inną przeglądarkę
Wielkopolski magnat Adam Konarzewski wykupił te tereny dla założenia pierwszej w Polsce Kongregacji Oratorium Świętego Filipa Nereusza. Zgromadzenie rozpoczęło działalność w 1668 kasyno online legalne w polsce r., wtedy też zaczęto wznosić świątynię, wzorowaną na krakowskim kościele świętych Piotra i Pawła. Śmierć Adama Konarzewskiego przerwała budowę. Jego żona, Zofia z Opalińskich Konarzewska, zamówiła nowy projekt świątyni u Baltazara Longheny, replikę kościoła Santa Maria della Salute z Wenecji. Rozpoczęły się prace budowlane pod nadzorem włoskiego budowniczego Andrzeja Catenazziego i zapewne jego brata, Jerzego.
Pierwsza wzmianka o miejscowości Gostyń pojawiła się w źródłach w 1275 roku. Dotyczyła ona sporu pomiędzy łowczym Mikołajem a Maciejem z Pożegowa o posiadanie wymienionej posiadłości. Sprawę przedłożono bawiącemu w Grabonogu księciu Przemysłowi II. Tenże rozstrzygnął ją na korzyść Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów.
Ziemia gostyńska
Połowie XV wieku kościele farnym. Ze Szwedami w XVII wieku, oraz wielka zaraza w XVIII wieku znacznie spustoszyły Gostyń. Ośrodek pracy organicznej w Wielkopolsce zał. 1835 w Gostyniu z inicjatywy G.
.jpg)
Budowa kościoła
Majątek w Gogolewie był w posiadaniu rodziny Czarneckich. Pałac zbudowany został ok. 1820 r. Dla Marcelego Czarneckiego, w końcu XIX w. Przy pałacu założony został park krajobrazowy – dzisiaj siedziba stadniny z Pępowa.
Na przykład w 1848 władze pruskie udowodniły udział w Wiośnie Ludów około 80 osobom na terenie powiatu gostyńskiego. Szczególnie wyróżniły się tu miasta Gostyń i Krobia oraz wsie Domachowo i Kosowo. Wieś 4 km na zachód od Gostynia. Znajduje się tu klasycystyczny pałac, zbudowany w końcu XVIII w. Wieś kupił Andrzej Potworowski.
"Spacer z historią" w Gostyniu: Kasyno Gostyńskie, targowisko, oddział wojska
Razem z 29 innymi osobami na rynku w Gostyniu. W pałacu zachowały się zabytkowe wnętrza i część wyposażenia. Wkoło rozciąga się piękny park krajobrazowy. Około 20 stycznia 1945 roku Niemcy z powiatu gostyńskiego zaczęli uciekać na zachód. Wycofujące się oddziały węgierskie ograbiły podczas stacjonowania klasztor na Świętej Górze.
Kasyno gostyńskie
- Zmieniona nazwę miasta na Gostingen.
- Jednym z późniejszych właścicieli pałacu był Hermann Kennemann, współorganizator Związku Popierania Niemczyzny w Prusach Wschodnich (Hakata).
- Początkowo, w czasach epidemii cholery, z Poznania sprowadzono trzy zakonnice.
- Miasto poniżej powstało na palach dębowych.
- Przebywał tu Cyprian Kamil Norwid.
- Na mocy nowej ordynacji, gród nad Kanią przestał być miastem prywatnym.
Ściana zachodnia zwieńczona jest barokowym szczytem. Dzisiaj zabytkowy kościółek służy jako kaplica cmentarna. W kościele filipinów znajdują się trzy otoczone kultem przedmioty. Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, nazywany wizerunkiem Matki Boskiej Świętogórskiej, został w 1928 r.
Przez Hieronima Gorzeńskiego, ok. 1860 r. XIX właściciele pałacu przenieśli się do Śmiełowa. Był w posiadaniu rodziny Mycielskich – ostatnią właścicielką była Zofia z Mycielskich Potworowska.
1 lipca 1850 roku połączono zakład z ochronką w Gostyniu, a właścicielem był Stanisław Chłapowski. Ci ostatni zostali zastrzeleni podczas próby ucieczki w Małachowie. O okolicznościach śmierci Niemców z Gostynia nie zachowały się dane.
Podobnie jak podczas zaborów Gostynianie rozpoczęli działalność antyniemiecką. W latach 1939–1945 miały miejsce na terenie miasta próby organizowania ruchu oporu. Aresztowania jednak członków "Czarnego Legionu", ich ścięcie w Dreźnie, osadzenie pozostawionych przy życiu w obozach koncentracyjnych ograniczyły gostyński ruch oporu[6]. W Gostyniu umieszczono również niemiecki szpital polowy. Początkowo mieścił się on w klasztorze na Świętej Górze, później przeniesiono go do gmachu szpitala przy Placu Karola Marcinkowskiego. O tym, że kościół musiał istnieć już wcześniej, świadczą zapisy na jego rzecz.
